گزارش ملاقات اعضای هیئت مدیره انجمن عالی کشور با ریاست محترم سازمان بهزیستی کشور جناب آفای دکتر محسنی بند پی در تاریخ ۳/۴/۹۴ ساعت۲:۳۰خانم ها اعلا، علامی، شهریاری، محمدی و آقایان دکتر بهروزنیا، سعدآبادی، هدایتی، مشعشی، دکتر غدیرپور، پورآسا، شریفی نیا و قاسمی خدمت جناب آقای دکتر محسنی بند پی حضور بهم رساندند.
در ابتدا جناب آقای دکتر بند پی با مقده زیر جلسه را آغاز نمودند.
یکی از استراتژیهای سازمان بهزیستی تشویق رویه مشارکتی در مجموعه می باشد و ما نباید دو راه شویم تا بتوانیم با همراهی یکدیگر مشکلات را به حداقل برسانیم. کار ما در برابر مراکز توان بخشی باید این باشد که سیاست گذاری و نظارت درست بکنیم، تا به عنوان یک تسهیل گر شما بتوانید علمی تر و فنی تر و کاراتر امور را انجام دهید، ما شما را از خودمان جدا نمی بینیم.
در ادامه جناب آقای سعدآبادی مسائل زیر را مطرح نمودند.
ابتدا ایجاد جایگاه واقعی و اثر گذار برای انجمن، ایشان اظهار داشتند تا به امروز همکاری خوبی بین سازمان و انجمن بوده ولی تماماً این مسائل برمی گشت به روابطی که وجود داشته و لیکن سازمانی نبوده در صورتی که می توان از پتانسیل انجمن استفاده کرد و بسیاری از مشکلات مراکز را از طریق کانال انجمن حل نمود و مواردی که از این طریق حل نشد به جاهای دیگر ارجاع داده شود ما تمام بسترها را داریم.
ما باید جایگاهی پیدا کنیم که در سازمان بهزیستی انجمن هم به عنوان یک کارشناس قلمداد گردد مواردی پیش می آید خارج از سازمان بهزیستی و بدون اطلاع انجمن ولی مربوطه به امور مراکز توان بخشی به طور مثال وزارت رفاه نامه ای را تصویب می کند و وقتی می پرسیم از کجا استعلام گرفته شد می گویند از بهزیستی ولی از انجمن استعلام گرفته نشده که این مسأله مشکلات زیادی را ایجاد می کند.
بهتر است بتوانیم در کنار کلیه عزیزان در سازمان بهزیستی باشیم. به طور مثال هر ۳ ماه یکبار در شورای معاونین انجمن نیز حضور داشته باشد تا مسائل و مشکلات مراکز را عنوان نماید.
در تمام اصناف، بحث نظارت، صدور مجوز و … از طریق خود صنف می باشد. و حتی در ماده ۲۶ سطوح نظارت مشخص شده است خود نظارتی، نظارت از طریق انجمن و نظارت از طریق سازمان ولی هیچ سازو کاری جهت عملیاتی شدن تعریف نشده است.
در سازمان بهزیستی به انجمن اجازه فعالیت در جلب مشارکت داده نشده و اگر این اجازه داده شود قسمتی از بودجه سهم خانواده را خودمان می توانیم تأمین کنیم. و همچنین ایشان در ادامه درباره ی قانون جامع حمایت از معلولین فرمودند برای اصلاح لایحه ی جدید جلسات زیادی در بهزیستی گذاشته شد و جمع بندی و ارائه گشت ولی به همین موازات جلساتی در وزارتخانه گذاشته می شد که اصلاً نظرات انجمن لحاظ نگردید و الان تقریباً اسم مراکز از لایحه حذف شده است و چطور ممکن است وقتی یک معلول در خانواده هست تمام حقوق آن مشخص شده ولی برای ۱۰۰ معلولی که در یک مرکز توان بخشی می باشد هیچ حقوقی مشخص نشده باشد.
در پاسخ به سخنان آقای سعد آبادی جناب آقای دکتر محسنی اعلام نمودند علت این کار این است که دولت خواسته خدمات معلول را کلی و جامع تر ببیند و هزینه های مراکز را در قالب فصول بیمه ای و حمایتی قرار دهد و این شمولیت و پوشش آن خیلی بیشتر از قبل است و بعد می تواند متولی مراکز خود سازمان بهزیستی باشد و یا اینکه مراکز را به عنوان یک دستگاه مجزا ببیند. و این به نفع مراکز میباشد.
در ادامه آقای هدایتی فرمودند : زمانی که بودجه به سازمان بهزیستی داده می شود و از این بودجه اگر ۸۰ درصد آن محقق گردد کسری بودجه را از ردیف مراکز کسر می کنند. در صورتی که سازمان می تواند این کسری را از جای دیگر تأمین کند ولی مدیران مراکز این کسری را از کجا تأمین کند لذا ایشان از دکتر محسنی خواستند این مسأله را مد نظر قرار دهند و همچنین در ادامه افزودند چطور مراکز توان بخشی نمی توانند در کنار کار توان بخشی کار غیر انتفاعی دیگری انجام دهند تا بتوانند از این امکانات در راستای کمک به مشکلات مراکز استفاده گردد.
جناب آقای دکتر بهروز نیا نیز از جناب آقای دکتر محسنی درخواست کردند یک مشاور در حوزه مراکز غیر دولتی انتخاب گردد تا بتوانیم مشکلات را مستقیماً به ایشان انتقال داده و همچنین در تصمیم گیری ها و … حضور داشته باشد.
دکتر محسنی در پاسخ به ایشان فرمودند: برای روان سازی بهتر در امور توان بخشی بهتر است به جای یک مشاور، به صورت فصلی با کل اعضاء هیئت مدیره کشور نشست جهت پیگیری امور داشته باشیم و دستور کار هم با انجمن باشد و طبق دستور جلسه معاونین مربوطه نیز حاضر باشند.
جناب آقای مششعی نیز درباره ی عدم پرداخت مجهول الهویه ها که باید ماهانه ۵۲۰ هزار تومان پرداخت می شد و متأسفانه هنوز اجرایی نشده و یا ماههای پرداخت شده نیز کامل نبوده است. و همچنین بحث ۱۰ درصد رایگان ها که بعضی از استان ها همچنان درلیست یارانه اعمال می شود بیاناتی را ارائه کردند و از جانب آقای دکتر محسنی خواستند این مسأله در اولویت پیگیری قرار گیرد.
جناب آقای دکتر غدیر پور نیز اعلام داشتند ،نگاه سازمان درباره ی تعطیل شدن مراکز و جایگزین کردن مددجویان در طرح مراقبت در منزل می باشد و متأسفانه این رویکرد به مراکز شبانه روزی آسیب های زیادی زده است و همچنین عدم پرداخت به موقع یارانه از کشور و استان مدیران مراکز را دچار چالش کرده است. ایشان گفتند ما هزینه ها را یک ساله می بندیم ولی دریافتی ما از سازمان کامل نیست.
دکتر محسنی در پاسخ به ایشان فرمودند: در مورد پرداخت به موقع یارانه، نامه ای به کلیه ی استان ها ابلاغ شده است که از زمان ابلاغ بودجه فقط یک هفته فرصت برای پرداخت وجود دارد و در غیر این صورت با آن استان برخورد خواهد شد.
و همچنین طرح CBR، می خواهیم به خود فرد معلول و خانواده آموزش بدهیم. در این روش می خواهیم معلولینی که در مناطقی هستند که به امکانات دسترسی ندارند تحت پوشش قرار بگیرند و هدف ما نیست خدای نکرده مراکز آسیب ببینند.
سرکار خانم محمدی نیز درباره ی چرایی عدم تخصیص بودجه اضافه برای مراکزی که در مناطق محروم مشغول به کار هستند صحبت نمودند و همچنین چطور مراکز توان بخشی برای خودشان بیمه کارفرمایی تعریف شده ندارند و جهت تکمیل سخنان خانم محمدی، دکتر غدیر پور فرمودند همانطور که اصناف مثل نانوایی ها و باغداری ها از ۳۰ درصد بیمه فقط ۱۰ درصد پرداخت می کنند؟ چرا مراکز نباید شامل حال این موارد بشوند و همچنین خانم محمدی از جناب آقای دکتر سوال کردند که آیا سازمان بهزیستی قبول دارد که مراکز توان بخشی شامل قانون اداره ی کار نیستند؟ و اگر قبول دارد، در نتیجه خود سازمان باید حامی مراکز باشد و در کنار مراکز این مشکل مربوط به اداره ی کار را حل نماید.
جناب آقای دکتر محسنی علاوه بر تأکید بر مسأله اداره ی کار و موافقت جهت همکاری با مراکز در خصوص بیمه کارفرمایی فرمودند، نامه ای از سوی سازمان جهت قرار گرفتن مراکز در قانون ۳۷ بیمه زده شود و به همراه انجمن پیگیری های لازم انجام گردد و همچنین ایشان اعلام کردند به مراکزی که در منطقه محروم مشغول به فعالیت هستند حدود ۲۰ درصد افزایش را در نظر می گیریم.
خانم علامی درباره ی طرح کامل نشده ی سیستم که از سال گذشته قرار بود راه اندازی شود صحبت کردند ایشان درخواست کردند از آنجایی که خیلی از مشکلات مراکز مثل طرح درمان مجهول الهویه ها از این طریق تسهیل و حل خواهد شد دستورات لازم جهت پیگیری و انجام داده شود.
و در آخر سرکار خانم شهریاری درباره ی لایحه ی حمایت از معلولین نکاتی را اضافه نمودند. ایشان اظهار کردند مراکز توان بخشی در لایحه اصلاح شده هیچ هویتی ندارند و ای کاش در کنار اسم آموزش و پرورش اسمی هم از مراکز توان بخشی برده می شد و اگر امکان وجود دارد سازمان بهزیستی در این باره حمایت کند و همچنین درباره ی جایگاه انجمن، بهتر است در زمان تدوین لایحه ها و کمیسیون ها نماینده ای هم از انجمن در شورا باشد تا بتوانیم انعکاس دهنده نظرات از جانب کلیه ی مدیران مراکز توان بخشی باشیم.
و در آخر جهت جمع بندی جناب آقای دکتر محسنی درباره ی جایگاه انجمن جهت سیاست گزاری ها فرمودند: از همین حالا از بیمه کارفرمایی شروع خواهیم کرده و به همه نشان خواهیم داد که با این صنف در ارتباط هستیم و با هم همکاری می کنیم و این می تواند شروع خوبی باشد و همچنین در مورد لایحه ی حمایت از معلولین فرمودند: که این یک لایحه هست و هنوز به شکل قانون در نیامده در نتیجه از انجمن خواست تا نظرات را مجدداً ارائه و با هم بررسی کنند و انشاء الله تغییرات لازم انجام گردد.
و در آخر هم فرمودند: جلسه ی بعدی ایشان و هیئت همراه با اعضای انجمن عالی در تابستان در منطقه ی محروم سوادکوه برگزار گردد.
